بسیاری از کشورهای جهان یک حیوان را به عنوان نماد خود انتخاب کرده اند. برخی کشورهای دیگر نیز به دلیل اینکه زیستگاه جانوری خاص هستند به نام این موجود شهرت دارند.در این میان لاما نماد کشور بولیوی بوده و تصویر آن روی پرچم این کشور و نیز نشان های رسمی آن مشاهده می شود.
در طول تاریخ تمامی ملت ها برای خود نشان ، علامت و سمبلی را انتخاب کرده و خود را بطوری به آن سمبل ونشان وصل کرده و یا از آن سمبل و نشان نیرو و قدرت روحی گرفته اند و در جنگها و اداره مملکت و رفتارهای اجتماعی از نشان خود الگو و تاثیر پذیرفته اند. بسیاری از کشورهای جهان یک حیوان را به عنوان نماد خود انتخاب کرده اند. برخی کشورهای دیگر نیز به دلیل اینکه زیستگاه جانوری خاص هستند به نام این موجود شهرت دارند.
بولیوی با نام رسمی جمهوری بولیوی در مرکز آمریکای جنوبی واقع شده است. این کشور از شمال و شرق با برزیل هم مرز است. پاراگوئه نیز در جنوب شرقی، آرژانتین در جنوب و شیلی و پرو نیز در غرب بولیوی قرار دارند. بولیوی پس از برزیل، آرژانتین، پرو و کلمبیا از نظر وسعت پنجمین کشور آمریکای جنوبی محسوب می‌شود. بولیوی و پاراگوئه تنها کشورهای آمریکای جنوبی محصور در خشکی هستند. بولیوی نام خود را مستقیما از سیمون بولیوار قهرمان استقلال آمریکای جنوبی گرفته است. سیمون بولیوار طی مبارزات خود بخش اعظمی از آمریکای جنوبی را از استیلای اسپانیا خارج کرد.
لاما نماد کشور بولیوی بوده و تصویر آن روی پرچم این کشور و نیز نشان های رسمی آن مشاهده می شود. لاما از خانواده شترسانان و جانوری باهوش و بسیار کنجکاو است. لاماها گونه‌هایی از شترسانان بدون کوهان هستند که در آمریکای جنوبی زندگی می‌کنند. این حیوانات در گذشته به طور گسترده از سوی اینکاها و دیگر بومیان رشته کوه آند به عنوان حیوان بارکش استفاده می‌شدند. هم اکنون نیز در آمریکای جنوبی هنوز از این حیوان برای بارکشی، تولید گوشت و پشم استفاده می‌شود. چهار دسته لاما وجود دارد که به معروفترین آنها لاما گفته می‌شود. لاما جز کهن‌ترین چارپایان محسوب می‌شود که در حدود ۶۰۰۰ سال پیش توسط قبایل ساکن آمریکای جنوبی اهلی شده است. از آن زمان تاکنون لاماها در موطن خود برای بارکشی و تولید پشم نگهداری می‌شدند. حتی پس از کشف قاره آمریکا، لاماها به لحاظ پرورشی و ژنتیکی دستخوش تغییر نگشتند و لذا امروزه هم همان رفتاری را که از ساکنین آمریکای جنونی آموخته‌اند از خود بروز می‌دهند.گفتنی است این جانور در زبان فارسی “شترگوسفند” و “شتر بدون کوهان” نامیده شده است که به لحاظ جانورشناسی عنوان دوم مناسب‌تر، اما عنوان اول رایج‌تر است.
